Πιστεύετε στους Αγγέλους;

Έτσι λοιπόν, καθώς περνούσαν τα χρόνια, το αίτημα ν’ αφήσω στην άκρη τους αισθηματισμούς και να σοβαρευτώ, γινόταν όλο και πιο επιτακτικό. Διαφορετικά, λέει, πολλές συμφορές με περίμεναν στο μέλλον – λες και δεν είναι αυτό το ίδιο το μέλλον, από μόνο του, μια συμφορά!

Πριν δύο χρόνια, έσκυψα το κεφάλι και συμμορφώθηκα. Από τότε, ξυπνάω νωρίς, παίρνω πρωινό και πριν πέσω – σε μια λογική, την ίδια πάντα, ώρα – γυαλίζω τα παπούτσια μου, βουρτσίζω τα δόντια μου και σκεπάζομαι τη φτερούγα ενός φανταστικού Αγγέλου, να μην κρυώνω

-την ώρα που, ο πραγματικός Άγγελος συζητάει σοβαρά και χαμηλόφωνα στο διπλανό δωμάτιο, όπου γίνεται το ιατρικό συμβούλιο, για την πορεία της ασθένειάς μου….