17 Μαΐου 2006

Καιρικά φαινόμενα

Πόσος καιρός, αλήθεια, πάει από τότε…


που τα περιστέρια φτεροκοπούσαν στο διάβα μας…


που τρέχαμε μες στη βροχή κι ήταν φθινόπωρο…


που τα πίναμε δίπλα στη θάλασσα

μια κάποια ανώνυμη πρωτομαγιά,

προτού να διαβούμε την τρίτη δεκαετία…


που έκανες καφέ κι άναβες το πρώτο σου τσιγάρο,

πριν τα εμφράγματα…


πόσος καιρός πάει από τότε που η ευτυχία έγινε παρελθόν…


πόσος καιρός, αλήθεια…

1 Comments:

Blogger το ασύλληπτο said...

Μάλλον, θα έχει κάτι πολύ θελκτκό αυτό το ζώο, δεν εξηγείται αλλιώς τόση σαγήνη.
Την ευτυχία δεν την κρατάμε στο τσεπάκι μας, εκείνη επιλέγει πότε και αν θα έρθει να μας βρει.
Ευχαριστώ για τη μέριμνα, πολύ διακριτικό σχόλιο!

11:43 μ.μ.  

Δημοσίευση σχολίου

<< Home