Παράπονα...

Σε κατηγορούσα συχνά ότι δεν μου έδινες,

φώναζα, εκτόξευα απειλές, θα φύγω…

Τι ανόητη!

Ξεχνούσα πόσο βαθύ ήταν το βλέμμα σου,

πόσο αθόρυβο το βήμα σου στο πεζοδρόμιο…

…καθώς και ότι, μία των ημερών,

θα αναληφθώ στους ουρανούς, εξαιτίας σου.