Άρτεμις

Παλιό χρεος αυτο το βιντεο....από το 2006...

Υπόσχεση;...καινούργια!





Δε θα σε βάλω εγώ ποτέ να μαγειρέψεις,

Θα ‘μαι κοντά σου μοναχά σαν με γυρέψεις,

Μετά θα φύγω, πάλι, να μ’ επιθυμείς…

Δε θα κρατήσω μαύρη τσάντα στο γραφείο

ένα φτερό γυπαετού θα έχω λοφίο,

στη λεγεώνα της πιο ένδοξης τιμής


Άρτεμις, θεά των κοριτσιών,

φόβισέ τον μ’ ασημένιο τόξο,

απ’ τις ψευτονίκες των αντρών

κι απ’ τη θλίψη που ‘χουν να ‘μαι απόξω.


Δε σ’ έχω δίπλα μου για να ‘χω να ζηλεύω

Πέτα τα πέπλα σου στα δάση που χορεύω

Να σε λατρέψω όλη νύχτα σαν φρουρός.

Με τις δερμάτινες τις βρώμικες μου μπότες

Έσπασα μέσα μου και είδωλα και πόρτες

Να σ΄ αγκαλιάσω σαν το χώμα καθαρός


Άρτεμις, θεά των κοριτσιών,

φόβισέ τον μ’ ασημένιο τόξο,

απ’ τις ψευτονίκες των αντρών

κι απ’ τη θλίψη που ‘χουν να ‘μαι απόξω.