Χριστός Ανέστη!

Εκείνα που είχα να σου πω

Ήταν μαχαίρια να κοπώ και να χαθώ

Από δειλία και ντροπές

Δεν σου είπα τίποτα ποτές

να λυτρωθώ…

Ακολουθούσες την αρχή

Πως έτσι θέλει η εποχή το ποσοστό

Και μ’ ασημόχαρτα φτηνά έμεινες στα μηδαμινά

Και το σωστό

Εγώ είχα μόνο ένα κορμί

να σου χαρίσω μια στιγμή για να γελάς

μα τις ανθρώπινες ψυχές τις έβλεπες σαν μετοχές

που τις πουλάς…

Εκείνα που είχα να σου πω

Ήταν μαχαίρια να κοπώ και να χαθώ

Από δειλία και ντροπές

Δεν σου είπα τίποτα ποτές

να λυτρωθώ…

Να την τώρα, πρώτη πρώτη σας ζυγώνει

μ’ ένα ‘κλίνατε επί δεξιά’ λοξοκοιτάει προς εσάς,

στοιχημένοι πίσω της οι νέοι χρόνοι

και από πάνω της ο ποιητής

της ψιθυρίζει απ’ το μπαλκόνι

Σημαιοφόρισσα, στη λησμονιά να μην τους δώσεις

Να τους καλέσεις αύριο πλαι σου και λίγο να τους εξυψώσεις

Είχε πολύ καημό, πολύ λαχτάρα η εποχή τους

Είχε πολλούς αναίσθητους μα και πολλούς ονειροπόλους

Που είθε να βγαίνουν πάντα ΠΡΩΤΟΙ

Πρώτη του 2000

Έρχονται χρόνια μυριάδες

Δεν το εμποδίσαμε

Το βοηθήσαμε

Πρώτη

Πρώτη του 2000

Λάμπουν του χρόνου οι νιφάδες

Μες στο αδιέξοδο, βρίσκουν την έξοδο…

ΠΡΩΤΗ!!!

Που τα θυμήθηκα τώρα όλα αυτά!!!

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!