It’s summer time!

Sorry guys, είναι μια βδομάδα, μπορεί και παραπάνω, που έχω να γράψω! Αλλά, ξέρετε, είναι καλοκαίρι! Εδώ και ένα μήνα σύμφωνα με το ημερολόγιο. Και είμαι από κείνους τους, στο παρελθόν, ηλίθια, 35 χρονώ τώρα πια, κολλημένους που νομίζουν ότι το δίμηνο Ιουλίου –Αυγούστου είναι πλέον διακοπές, τα σχολεία έχουν κλείσει, αποχαιρετά δασκάλους και συμμαθητές στην αγωνία της ύπαρξης και αποσύρεται σε… «καλοκαιρινές διακοπές»! Το οποίο σημαίνει μια άλλη ζωή –χαλαρή υποτίθεται, όπου δε χρειάζεται τίποτ’ άλλο να κάνεις απ’ το να είσαι ένα «καλό παιδί», να κάνεις επαναλήψεις και προετοιμασία για την καινούργια σχολική χρονιά και να περνάς καλά, έτσι που να επιβραβεύσεις τους γονείς σου, τι καλά που τα κατάφεραν! Κομμένες οι κοπάνες, κομμένα και τα τσαλιμάκια, διακοπές εν όψει, μπορείς να κάνεις ότι θέλεις αρκεί να μην ενοχλείς. Κι αν δε σ’ αρέσει εδώ, άντε σε καμιά κατασκήνωση να δοκιμάσεις τη γλύκα που δε θα σε ρωτάνε αν σ’ αρέσει το φαγητό, άντε να σε δω τι είσαι ικανός ν’ αντέξεις!

ΔΙΑΚΟΠΕΣ!

Δεν είμαι -Δόξα τω Θεώ - ακόμα σε διακοπές!!!

Και δεν είμαι ακόμα -Δόξα τω Θεώ;- θεραπευμένη τόσο που να ξεχάσω τα στρατόπεδα συγκέντρωσης – εν όψει διακοπών, πάντα – της παιδικής μου ηλικίας.

Γι’ αυτό καλοί μου φίλοι, για το επόμενο διάστημα, ξέρετε, Ιούλιος – Αύγουστος, οι ανταποκρίσεις μου θα είναι αποσπασματικές, τρελές μερικές φορές, κι άλλες εντελώς απούσες, μα να το ξέρετε, αυτή η περίοδος προσφέρεται απόλυτα για ν’ ανοίξεις ψυχωτικό επεισόδιο – αλλά τι πειράζει, σε περιμένει ο Σεπτέμβριος, ήρεμος, γλυκερός, επιεικής, «ειμ’ εδώ για να σε τακτοποιήσω, μη βιάζεσαι, με την ησυχία σου, πάρε το χρόνο σου κι οχυρώσου, σε περιμένουν να σε κατασπαράξουν, ετοιμάσου, φόρεσε το make up και το πιο ανιδιοτελές χαμόγελο, ετοιμάσου, τα λιοντάρια πεινάνε…

«… Α, καλή μου, η πράσινη θάλασσα είναι θάνατος, λένε, βγαίνουν μυριάδες τερατόμορφα καβούρια τις νύχτες, λένε, και καταβροχθίζουν τις ψυχές, όσο για τα σώματα, τι να μετρήσει κανείς, τα κατασπαράζουν κι αυτά.»