Καθημερινότητα

Μωρό μου, η ζωή περνάει αργοπορημένη, με καφέδες, ψώνια στο σουπερμάρκετ κι ατέλειωτες ώρες γραφείου. Κατά τ’ άλλα, τα σύννεφα βουλιάζουν στον ορίζοντα και συ είσαι, μερικές φορές το μήνα, λυπημένη. Σε φοβάμαι μερικές φορές, όταν κάθεσαι κει και τα μάτια σου είναι γυάλινα. Σε λυπάμαι μερικές φορές, όταν φεύγεις σε άνυδρες εκτάσεις γης.
Λες ότι πας να βρεις την αγάπη αλλά βρίσκεις μόνο σπασμένα γυαλιά. Ματώνεις και ξαναγυρνάς από την πίσω πόρτα της κουζίνας. Τα παιδιά κοιμούνται, βράζεις το γάλα, μου ετοιμάζεις καφέ, ντύνεσαι για τη δουλειά κι έρχεσαι και με φιλάς καθώς κουμπώνεις το σακάκι σου.
Αφήνεις πατημασιές από αίμα, κουζίνα, μπάνιο και πάλι πίσω, κρεβατοκάμαρα….όλες οι μικρές σου διαδρομές μες στην αιωνιότητα.
Μωρό μου, σε μισώ μερικές φορές.